Schilderworkshops Marieke Lambermont
schilderworkshops schilderworkshop schilderworkshops
| Gekleurde poten |
| Toen ik enkele jaren geleden mijn eerste “de-hele-dag-op-mijn-neus-moeten-zetten” bril kocht, was ik zeer verheugd toen ik ontdekte dat de brillenman helemaal mijn smaak aan brillen had. De meest fraaie kleuren keken me vanaf de wand aan. Nadat ik de keus had laten vallen op een knallend roze montuur, kon ik niet wachten tot ik hem had. Ik zou tenslotte wel even een flitsende oma worden met een geweldig vlotte bril. Niks ouwe-wijven-bril, nee VLOT(met hoofdletters. JA!). Nu ik dus een nieuwe leesbril ging uitzoeken gisteren om de belasting een poot uit te draaien, dacht ik dus een soortgelijke aankoop te kunnen doen. Het liep echter anders. Wat ik niet beseft had, was dat zelfs brillen aan mode onderhevig zijn. Ik stuiterde dus gisteren die brillentent in en tot mijn verbazing zag ik geen enkele flitsend gillende gele/gifgroene/knallend paarse/helblauwe bril en weet ik veel wat nog meer montuur. Nee mevrouw, het gaat nu helemaal niet meer om de bril zelf: het zijn de POTEN die het hem doen! Ik was al gammel, maar deze mededeling deed mij nog meer wankelen op de zieke beentjes. De POTEN!!! En wat houdt dat dan in? Nou heel gewoon, om de ogen is het een en al degelijkheid, maar de poten………………daarmee kun je het helemaal gaan maken(of breken). Ik, als liefhebber van felle kleuren, greep uiteindelijk toch naar een bril waar iets van een zweempje kleur op leek te zitten. Op zich niet onaardig maar ja, die POTEN! Ik zou zweren dat de fabrikant in het donker stiekem een paar hekjes uit het Vondelpark heeft gesloopt en die als pootjes aan die bril heeft bevestigd. Af dat ding. Andere bril gepakt, een kleurloze maar met hele merkwaardige poten. Een compleet ijzerbeslag-sierhekwerk-poot geval. Met zo’n bril op je neus mag je hopen dat geen mens je terzijde wil staan want zodra ze daar staan en ze zien die poten gaan ze gillend de deur uit. Ik graaide en zocht nog een tijdje door maar de een was nog wanstaltiger van poot dan de ander. Totdat ik dus de bril tegenkwam die ik uiteindelijk koos. Alhoewel de bril zelf bruin is en mij een kleurloze kop geeft, heeft hij iets wat al die andere brillen niet hadden: GEKLEURDE POTEN! Ik hoop en spreek de wens uit dat velen mij terzijde willen staan want dan kunnen ze mijn geweldig mooie rode poten zien. Vanmorgen sprak ik mijn moeder. Ze vertelde dat mijn oudste zuster ook een nieuwe bril heeft gekocht. “Ja, en met heel bijzonder poten hoor, het is net of elke poot bestaat uit 3 dubbeltjes die aan elkaar gesoldeerd zijn….” . Mijn oudste zuster heeft blijkbaar niet geweten dat ze de belasting voor haar kijkgenot kon laten opdraaien, anders had ze vast een bril uitgekozen met poten die uit 3 2-eurostukken bestonden….. |
Een workshop schilderen op locatie met na afloop een leuke herinnering.